2011-12-04

Żywica

Żywica – substancja zawarta w niektórych roślinach, najczęściej w drzewach, szczególnie iglastych. Służy do zabezpieczania miejsc będących ranami drzewa. Żywica ma analogiczne znaczenie, co płytki krwi w ciele kręgowców. Barwa żywicy zależna jest od gatunku drzewa, z którego została pozyskana (od białej, przezroczystej do szarej).

Stanowi surowiec do produkcji naturalnej kalafonii i terpentyny. Z żywicy została wyprodukowana pierwsza na świecie guma do żucia.

Do żywic zaliczamy:

damarę, naturalną żywicę otrzymywaną z drzew rodzaju Shorea;

lakę, żywicę drzew lakowych;

gutaperkę, otrzymywaną z roślin z rodziny sączyńcowatych;

mirrę, wonną żywicę otrzymywaną z balsamowca mirra;

haszysz, wysuszoną żywicę z kwiatostanów konopi indyjskich;

balatę, z roślin z rodziny Sapotaceae;

sandarak, żywica uzyskiwana z drzew rodziny cyprysowatych;

bursztyn bałtycki, (jantar), kopalna żywica drzew iglastych.

Nazwa "bursztyn" pochodzi od niemieckiego bernstein (kamień, który się pali). Znany był od dawna pod różnymi nazwami:

sukcynit – nazwa geologiczna, pochodzi od succinum – sok, żywica drzewna;

Grecy nazywali ten kamień elektron (ηλεκτρον), co oznacza świecący i błyszczący;

Rzymianie nazywali bursztyn lyncurium, czyli mocz rysia, albowiem według legendy złocisty kamień powstał ze skamieniałego moczu tego drapieżnika;

succinum to łacińska nazwa bursztynu używana w farmacji. Powstała od łac. succus – sok;

Egipcjanie nazywali bursztyn sokal;

Arabowie anbar, ponieważ zapach pocieranego bursztynu kojarzył się z zapachem ambry;

Persowie nazywali kamień karuba – złoty rabuś;

Słowiańska nazwa jantar została przejęta od Litwinów, a ta od fenickiej nazwy jainitar – żywica morska.

Ačiū, finikiečiai!

Finikiečių abėcėlė (manoma, kad finikiečiai abėcėlinį raštą ėmė naudoti 1 000 m. pr. m. e.) faktiškai yra visų šiuolaikinių abėcėlių protėvis. Per jų jūrinę prekybą, finikiečiai paskleidė abėcėlę į Šiaurės Afriką ir Europą, kur ji buvo priimta graikų.

Finikiečiai plaukiojo irkliniais laivais: keleiviniais, transportiniais, kariniais dar vadinamais galeromis.

Sakai - angliavandenilinė medžiaga, gaminama kaip tam tikrų augalų (paprastai spygliuočių medžių) išskyros. Sakai vertinami už cheminę sudėtį ir medžiagas, gaunamas iš jų (lakai, klijai, smilkalai, kvepalai).

Suakmenėjusių sakų rūšis yra gintaras.

Komentarų nėra: