2013-09-15

Not Polish

Ne apie tai.

Apie klausimą, į kurį rabinas neatsakė.

Įdomu.

Znane jest przynajmniej jedno świadectwo piśmiennicze z końca XVI wieku w języku polskim (?), zapisane jednak literami hebrajskim.

Język knaan (Leshon Knaan, język judeosłowiański) – wymarły język (lub grupa języków) diaspory żydowskiej, który rozwinął się na bazie języków słowiańskich, głównie w oparciu o język czeski. Był używany na terenach słowiańskich do czasów średniowiecza. Zaliczany jest do języków zachodniosłowiańskich.

Polski.

Jednym z nielicznych dowodów istnienia języków judeo-słowiańskich (w tym przypadku judeo-polskiego) są napisy na XII i XIII-wiecznych brakteatach polskich bitych przez żydowskich mincerzy na dworze Mieszka Starego i Leszka Białego. Jedna z zachowanych inskrypcji brzmi: משקא קרל פלסק, co transkrybuje się mšk⊃ krl plsk i odczytuje jako Mieszko król Polski.


Monety polskich Żydów.


Not Polish.

Polskich Żydów.

Czemu?

Czemu?

...


Knaanic (also called Canaanic, Leshon Knaan, Judaeo-Czech, or Judaeo-Slavic) is an extinct West Slavic Jewish language, formerly spoken in the lands of the Western Slavs, notably the Czech lands, but also the lands of modern Poland, Lusatia and other Sorbian regions. It became extinct in the Late Middle Ages.

The name comes from the land of Knaan, a geo-ethnological term denoting the Jewish populations living east of the Elbe river (as opposed to the Ashkenazi Jews living to the West of it, or the Sephardi Jews of Iberian Peninsula). As such, the land is often simply translated as Slavonia, or Slavic Europe.

The language became extinct some time in the Middle Ages, possibly due to expansion of the Ashkenazi culture and their own Yiddish language based on German.

The term Canaan was used by Jews in Europe for the Slavic peoples, as a punning reference to the so-called "curse of Canaan" (Genesis 9:25), that Canaan shall "be a slave".

A possible early example of Knaanic is a 9th-century letter for a Jewish community of Ruthenia.[1].

Название кнаанит (англ. Knaanic) связано с обозначением славянских стран термином Qna`an (др.-евр. כנען, издревле обозначающим Палестину — Ханаан), встречающимся в еврейских текстах (например, Биньямин из Туделы в XII в. называет Древнерусское государство «Земля Ханаан»).

Причина подобного отождествления неизвестна.

The term Canaan was used by Jews in Europe for the Slavic peoples, as a punning reference to the so-called "curse of Canaan" (Genesis 9:25), that Canaan shall "be a slave".
...
Еврейско-славянские диалекты (кнаанит, Qna`anith; самоназв. Lešoneynu «наш язык») — условное название нескольких диалектов и регистров славянских языков, на которых говорили евреи, жившие в Средние века в славянских странах. Все известные еврейско-славянские диалекты были вытеснены идишем или окружающими славянскими языками к концу Средневековья.

Наиболее известен еврейско-чешский вариант древнечешского языка, на котором говорили богемские и моравские евреи до массового наплыва идиш-говорящих ашкеназов из Германии и затем переселения и тех, и других на восток и северо-восток в пределы Речи Посполитой. Однако ничего неизвестно о его отличиях от языка окружающего населения. Скорее всего, как и в случае с другими средневековыми еврейскими языками Европы, отличия были минимальны и ограничивались вкраплением древнееврейских и арамейских слов и использованием еврейского алфавита.

Why Litvish?

Komentarų nėra: