Żywica

Żywica – substancja zawarta w niektórych roślinach, najczęściej w drzewach, szczególnie iglastych. Służy do zabezpieczania miejsc będących ranami drzewa. Żywica ma analogiczne znaczenie, co płytki krwi w ciele kręgowców. Barwa żywicy zależna jest od gatunku drzewa, z którego została pozyskana (od białej, przezroczystej do szarej).

Stanowi surowiec do produkcji naturalnej kalafonii i terpentyny. Z żywicy została wyprodukowana pierwsza na świecie guma do żucia.

Do żywic zaliczamy:

damarę, naturalną żywicę otrzymywaną z drzew rodzaju Shorea;

lakę, żywicę drzew lakowych;

gutaperkę, otrzymywaną z roślin z rodziny sączyńcowatych;

mirrę, wonną żywicę otrzymywaną z balsamowca mirra;

haszysz, wysuszoną żywicę z kwiatostanów konopi indyjskich;

balatę, z roślin z rodziny Sapotaceae;

sandarak, żywica uzyskiwana z drzew rodziny cyprysowatych;

bursztyn bałtycki, (jantar), kopalna żywica drzew iglastych.

Nazwa "bursztyn" pochodzi od niemieckiego bernstein (kamień, który się pali). Znany był od dawna pod różnymi nazwami:

sukcynit – nazwa geologiczna, pochodzi od succinum – sok, żywica drzewna;

Grecy nazywali ten kamień elektron (ηλεκτρον), co oznacza świecący i błyszczący;

Rzymianie nazywali bursztyn lyncurium, czyli mocz rysia, albowiem według legendy złocisty kamień powstał ze skamieniałego moczu tego drapieżnika;

succinum to łacińska nazwa bursztynu używana w farmacji. Powstała od łac. succus – sok;

Egipcjanie nazywali bursztyn sokal;

Arabowie anbar, ponieważ zapach pocieranego bursztynu kojarzył się z zapachem ambry;

Persowie nazywali kamień karuba – złoty rabuś;

Słowiańska nazwa jantar została przejęta od Litwinów, a ta od fenickiej nazwy jainitar – żywica morska.

Ačiū, finikiečiai!

Finikiečių abėcėlė (manoma, kad finikiečiai abėcėlinį raštą ėmė naudoti 1 000 m. pr. m. e.) faktiškai yra visų šiuolaikinių abėcėlių protėvis. Per jų jūrinę prekybą, finikiečiai paskleidė abėcėlę į Šiaurės Afriką ir Europą, kur ji buvo priimta graikų.

Finikiečiai plaukiojo irkliniais laivais: keleiviniais, transportiniais, kariniais dar vadinamais galeromis.

Sakai - angliavandenilinė medžiaga, gaminama kaip tam tikrų augalų (paprastai spygliuočių medžių) išskyros. Sakai vertinami už cheminę sudėtį ir medžiagas, gaunamas iš jų (lakai, klijai, smilkalai, kvepalai).

Suakmenėjusių sakų rūšis yra gintaras.